Benim gibi ilköğretim ve lisede zorunlu din dersi, üniversitede ise piyasa ekonomisi mantığına dayanan işletmecilik eğitimi almış birinin yaratıcılık konusunda kafa karışıklığı yaşaması kadar doğal bir şey yoktur. Çünkü çocuk yaşta verilmeye başlanan din derslerinde yaratmanın Allaha mahsus bir özellik olduğu, yaratıcılık kelimesini insan için kullanmanın büyük bir gaflet ve bir o kadar büyük günah olduğu sıkça tekrarlanırken, acımasız bir sınav maratonundan çıkarak gittiğim üniversitede bilgi teknolojilerinin her alanda rekabeti artırdığı, var olmanın koşulunun rekabet, rekabetin koşulunun ise yaratıcılık olduğu benzer bir ısrarla tekrarlandı. (piyasanın insanın yaratıcılığına ne dereceye kadar izin verdiği de ayrı bir konu.)
Kendi yaşadığım ve benim gibi birçok insanın yaşadığını düşündüğüm bu kafa karışıklığının son dönemde ülke geneline yayıldığını ve devlet politikalarına yansıdığını gözlemliyorum. Nedeni ise İslamcı ve serbest piyasacı bir parti olan AKP’nin uzun süren iktidarı. Öyle ya bir parti hem İslamcı hem piyasacı olduğunda yukarıdaki ikilem can alıcı bir şiddete erişir. Yaratıcılığı insana bırakmak insan aklını özgür kılacağı ve dinsel otoriteyi sarsacağı için İslamcılığa ters gelir. öte yandan yaratmayı tamamen Allaha bırakarak teknolojik gelişmeden el çekmekte piyasanın nimetlerinden uzak kalmayı beraberinde getirir. O halde bir ara formül gerek o da bilimsellik ,ilerlemecilik , akılcılık gibi değerleri reddedip , onların maddi sonuçları olan teknolojiyi sahiplenmektir. Ülkede iktidara gelmiş tüm partilerin “Batının ilmini al ,Ahlakını değil.” sloganının arkasına gizleyerek uyguladıkları bu formülün AKP Döneminde her zamankinden daha çok benimsendiği görülmektedir. 4+4+4 sistemiyle eğitimin bilimsel içeriği yok edilirken, okullara Akıllı tahta ve tablet bilgisayarlar konması bunun en çarpıcı örneğini oluşturmaktadır. Bu şekilde bilgi toplumunun yakalanacağı sıkça belirtilmektedir. Ancak bu formülle bilgi toplumunda sadece tüketici olarak var olunabileceği unutulmaması gereken bir gerçekliktir. Üretici olmak için ise akıllı eğitim planlayıcıları ve yöneticileri , bilgi felsefesini ve teknolojisini benimsemiş akıllı öğretmenler ve onları destekleyecek akıllı politikacılar, kısaca aklın yön verdiği bir sistem gerekir. Sadece sınıfa konan tahtanın aklıyla yol alınmaz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder